Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
Henrik IV / III | |
---|---|
Kralj Francuske | |
Vladavina | 2. august 1589 - 14. maj 1610 |
Prethodnik | Henrik III |
Nasljednik | Luj XIII |
Kralj Navare | |
Vladavina | 9. juni 1572 - 14. maj 1610 |
Prethodnik | Ivana III |
Nasljednik | Luj II |
Supružnik | Margareta od Francuske Marija de' Medici |
Djeca | Luj XIII, kralj Francuske Elizabeta od Francuske Kristina Marija od Francuske Nikola Henrik od Francuske Gaston od Francuske Henrika Marija od Francuske |
Dinastija | Burbon |
Otac | Antonije Burbonski |
Majka | Ivana III, kraljica Navare |
Rođenje | 13. decembar 1553 |
Smrt | 14. maj 1610 |
Mjesto sahrane | Bazilika Saint-Denis |
Henrik IV (13. decembar 1553. - 14. maj 1610.), poznat kao "dobri kralj Henrik", je bio francuski kralj od 1589. do 1610. godine i kralj Navare (kao Henrik III) od 1572. do 1610. godine. On je bio prvi francuski monarh iz dinastije Bourbon.
Kao baptistički katolik odrastao je u protestantskoj vjeri svoje majke Ivane III, kraljice Navare. Naslijedio je tron Navare 1572. godine nakon smrti majke. Kao hugenot Henrik je bio umiješan u Hugenotske ratove, gdje je izbjegao atentat u Bartolomejskoj noći, a kasnije je bio na čelu protestantskih snaga protiv kraljeve vojske.
Henrik, kao glava dinastije Bourbon, bio je direktni muški nasljednik kralja Francuske Luja IX i "princ krvi". Nakon smrti njegovog brata po zakonu i dalekog rođaka Henrika III, kralja Francuske, 1589. godine Henrik je pozvan u Francusku po Salijskom zakoniku. On se u početku držao protestantske vjere i borio se protiv Katoličke lige, kojoj je slagao da nije protestant kako bi zagospodario svojim kraljevstvom. Nakon četiri godine zatišja, on se mudro odrekao kalvinističke vjere. Kao pragmatični političar, on je pokazao neobičnu vjersku toleranciju. Naime, on je proglasio Nantski edikt 1598. godine garantujući vjersku slobodu protestantima čime je završio Hugenotske ratove. Ubijen je od strane Francoisa Ravaillaca, fanatičnog katolika, a naslijedio ga je sin Luj XIII.
Smatran uzurpatorom od strane nekih katolika i izdajnikom od strane nekih protestanata, Henrik je postao meta u najmanje 12 atentata. Nepopularan kralj pri stupanju na dužnost, Henrikova popularnost se znatno poboljšala nakon njegove smrti. Dobri kralj Henrik (Le bon roi Henri) je ostao upamćen po svojoj genijalnosti i njegovoj velikoj brizi o dobrobiti svojih podanika. Proslavljen je u popularnoj pjesmi "Živio kralj Henrik" i Volterovoj "Henrijadi".